چلسی صبرش را در پروژه لمپارد از دست داد
باشگاه چلسی طاقت نیاورد تا به فرانک لمپارد و پروژهاش زمانی که به او قول داده شده بود را بدهد.
به گزارش کانون رسمی هواداران چلسی در ایران، فرانک لمپارد بعد از ۱۸ ماه که به عنوان سرمربی آبیهای بود، از سمتش اخراج شد. هافبک سابق چلسی در ۸ بازی آخر لیگ برترش تنها ۲ بازی را برده بود و تنها ۲۴ ساعت قبل از اخراج توانسته بود لوتون را در جام حذفی شکست دهد.
این بار باید فرق میکرد
وقتی چلسی در تابستان ۲۰۱۹ لمپارد را به عنوان سرمربیاش اعلام کرد، همه توقع داشتند که چرخه متدوال اخراج سریع مربیان در چلسی شکست شود.
در فصلی که آنها هازارد را فروخته بودند و از پنجره نقل و انتقالات محروم بودند. چلسی در ۱۶ سال گذشته ۱۴ بار مربی اش را عوض کرده است که منتظر اتفاقی جدید در استمفوردبریج و ماندگاری لمپارد روی نیمکت بودیم.
زمانش رسیده بود که چلسی با استفاده از جوانانش بتواند نسل جدیدی را برای سالهای آینده پرورش دهد و آنها را در ترکیب اصلی جای دهد تا با کسب تجربه، تیمی قوی تر از گذشته را بسازند.
به نظر میرسید که اسطوره باشگاه چلسی، فرانک لمپارد بتواند این پروژه را به خوبی اجرا کند و تا زمانی که چراغ سبز مدیران را داشت، کیفیت خوبی را از خود به نمایش گذاشت و توانست با جوانان تیمش، به موفقیتی ستودنی دست یابد.
اگر به دوران بازی کردن خود لمپارد بپردازیم، او بعد از ۹ سال بازی حرفهای توانست اولین جامش را بدست بیاورد و به خوبی میداند که برای قهرمان شدن باید صبور بود. پروژهای که لمپارد با جوانان در این راه همراه بودند و توانستند روزهای خوبی را نیز داشته باشند.
اما چلسی این پروژه را قطع کرد و لمپاد را در میانه راهش و بعد از گذشته ۱۸ ماه اخراج کرد. او با ۱۱ امتیاز اختلاف با صدر جدول تیم را ترک کرد و کار سختی برای چلسی خواهد بود تا بتواند جانشین مناسبی را برای او پیدا کند.
پروژه دراز مدتی که کوتاه شد
متاسفانه این یک شرایط آشنا برای ما در تیم چلسی است، اینکه آنها در تابستان یک گلزن تمام عیار را به خدمت بگیرند، اما گلهای زیادی را از او در طول فصل به ثمر نرساند.
چلسی در نقل و انتقالات در تیتر یک رسانهها بود که لمپارد سعی داشت با تکرار عملکرد فصل قبلشان، از حواشی و فشارهای رسانهها فرار کند، اتفاقی که خیلی موفقیت آمیز نبود.
حتی جیمی ردنپ، کارشناس شبکه اسکای اسپورتز رسیدن چلسی به لیگ قهرمانان اروپا را یک دستاورد بزرگ نامید، اتفاقی که شاید برای اهالی فوتبال یک اتفاق ساده قلمداد میشد.
مکان چهارم یک دستآورد بود که در بازی آخر در برابر ولورهمپتون توانست جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا را کسب کند و همچنین به فینال جام حذفی رسید.
در آن فصل میتوان به بازی زیبای تاکتیکی چلسی در برابر آژاکس نام برد که با نتیجه ۱-۰ به پایان رسید و آبی ها دو هلند ۳ امتیاز را کسب کردند، سپس برد در برابر منچستر سیتی و دبل کردن خوزه مورینیو و تاتنهام، نتایجی بود که لمپارد نزد مدیران و هوداران ثابت شود.
اما باخت ۴-۱ در برابر بایرن مونیخ که در مجموع ۲ بازی نتیجه سنگین ۷-۱ را به همراه داشت، یکی از روزهای تلخ تیم لمپارد بود. آنها بین ۱۶ تیم برتر اروپا بودند، اما ۳۳ امتیاز با صدر جدول اختلاف داشتند.
هرچند چلسی در نیم فصل افت کرد و از ۷ بازی متحمل ۵ شکست شد و بعد از مدت کوتاهی آنها تنها ۱ بازی را از ۶ بازی خود بردند، اما لمپارد تلاش می کرد تا راهی را برای تیمش پیدا کند تا عمق دفاعش را تقویت کند، اتفاقی که چندین بار تاکید کرده بود آسان نخواهد بود.
اما او در تابستان در خصوص ساختن ذهنیت تیم برنده در میان گروهی از بازیکنان صحبت می کرد و تایید کرد که عدهای چنین روحیهای را در تیم ندارند، اتفاقی که یورگن کلوپ در لیورپول با موفقیت انجام داد.
خرجهای تابستان، بازی را عوض کرد
هیئت مدیره باشگاه در کارشان را خیلی زود شروع کردند و با رفع محرومیت نقل و انتقالات، حکیم زیچ را از آژاکس برای تیم خود به خدمت گرفتند.
آنها سعی کردند با دنبال کردن مشکلات تیم، بازیکنان مورد نظر را جذب کنند. آنها در خط حمله ضعیف بودند و در میان تیمهای لیگ برتر فصل گذشته در رتبه شانزدهم از نظر تبدیل موقعیتهای خطرناک به گل قرار گرفت، اما فقط لیورپول و منچستر سیتی بودند که او آبی ها شانسهای بیشتری خلق کرده بودند. آنها ۱۵۳ میلیون پوند را برای خرید تیمو ورنر، حکیم زیچ و کای هاورتز هزینه کردند، بازیکنانی که در مجموع فصل گذشته ۴۶ گل و ۲۶ پاس گل را در تیمهایشان به نام خود ثبت کرده بودند.
خط دفاع چلسی، جایی بود که مدیران باید به فکر تقویت میبودند، چرا که تنها ۶ تیم دیگر لیگ برتری بودند که از روی شروع مجددها گل خورده بودند. پس آبی ها به سراغ تیاگو سیلوا رفتند و او را به طور آزاد از پی اس جی به خدمت گرفتند، و البته با نصف حقوقش در فرانسه. ۵۰ میلیون پوند هم برای بن چیلول پرداخت کردند تا دفاع چپ تیم تقویت شود.
اما اشتباهات تمام نشدنی کپا نیز به اندازه کافی واضح بود تا چلسی برای خرید ادوارد مندی ۲۲ میلیون پوند پرداخت کند.
دو برد از شش بازی ابتدایی لیگ برتر شروع چندان خوبی نبود اما آنها در ۱۶ بازی بود که نباخته بودند. در لیگ قهرمانان اروپا نیز در گروه خود به عنوان تیم اول صعود کردند که در راه صعود می توان به بازی جذاب آبی ها بر برابر سویا نام برد که با ۴ گل از اولیور ژیرو به اتمام رسید.
باکسینگ دی (روز بعد از کریسمس) برای چلسی خوب نبود و آنها در برابر ولورهمپتون شکست خوردند، بازیای که انتقادات را بالا برد، سپس آرسانل و منچستر سیتی بودند که بازیهای ناامید کنندهای را از تیم لمپارد شاهد بودیم، اما لمپارد از آنها بدنبال پیشرفت و درس گرفتن بود.
او بعد از پیروزی در برابر فولام ۱۰ نفره، جلوی لستر سیتی شانسی نداست و یک شکست تلخ دیگر را به کارنامهاش اضافه کرد.
نارضایتی آبراموویچ و هیئت مدیره
وقتی که چلسی ۲۰۰ میلیون پوند در نقل و انتقالات خرج میکند، سطح توقعات رومان آبراموویچ، مالک باشگاه و اعضای هیئت مدیره خیلی بالاتر خواهد بود، اما لمپارد با تمام خریدهای جدیدش مشکلاتی چون مصدومیت، درگیری با ویروس کرونا و آشنایی با فوتبال لیگ برتر دست و پنجه نرم میکرد.
اما با گذشت زمان این مشکلات گذشت، اما ورنر نتوانست همچون اوایل فصل گلزنی کند، هاورتز هم نتوانست آنچه که ازش توقع میرفت را نشان نداد.
اگر باشگاه به لمپارد زمان میداد شاید لمپارد میتوانست با آماده تر شدن بازیکنانش روزهای خوبی را برای چلسی رقم میزد.